چشمهایت را که گشودی, در آغوش من از شوق آغاز زندگی, گریستی. «تولد», بهانه با تو بودن من است. برای پر گشودن به آسمان زندگی درنگ نکن. من مشتاق دیدنت هستم.

تاریخچه مختصر روز جهانی مامایی

پنجـم مـاه مـي مصـادف بـا 15 ارديبهشـت، از سـوي سازمـان بهداشت جهاني و كنفدراسيون بين المللي مامايي به نام «روز جهاني ماما» نام گذاري شده است. براي اولين بار در سال 1980 اين روز به عنوان روز جهاني ماما پيشنهاد و سپس از سال 1992 به صورت رسمي، به افکار عمومی جهان، اعلام شد.

كنفدراسيون بين المللي  مامايي هم امسال بيانيه اي را خطاب به کلیه ی سازمان ها و نهادهاي بين المللي مامايي اعلام كرد و در آن از تمامي ماماها دعوت به همكاري كرد و از آن ها خواست تا بيشتر از سال های دیگر، مرگ و ميرهاي ناشي از زايمان را به افکار عمومی مردم خود، نشان دهند .

در بخشی از این بیانیه آمده است که : امسال ‎ ٥ می ٢٠١١ و مصادف با اين روز، اين كنفدراسيون از تمامي اعضاي سازمانهاي مامائي و حاميان آن ها در سراسر دنيا خواست تا در روز جهاني مامايي به خيابانها بيايند. اين كنفدراسيون از سازمانهاي ملي و سرويس هاي محلي خواست تا در انجمن هاي محلي خود ترتيب راهپيمايي پنچ كيلومتري را بدهند و بدين وسيله تعهد خود را در مواجهه با نابرابري هاي جهاني در مرگ مير نوزدان و مادران نشان دهند و بر دغدغه هاي منطقه شان، در اجرای مفاد و قوانين سرويس هاي مامايي تإكيد ورزند .

ای خدای عشق ، ای ام الکتاب
ای معلم ، ای سراسر آفتاب

تو به ما آموختن آموختی
همچو شمع در بین ما میسوختی

در پی سوز و گداز و سوختن
فکر تو تنها بود آموختن

تو خمینی را خمینی کرده ای
طالقانی را سمائی کرده ای

ابن سینا و ابوریحان را
در پی علمت فدایی کرده ای

شغل تو شغل تمام انیباست
جای تو در آسمان و در سماست

زاده ء لاهوتی و از نسل خاک
از سخن گفتن نداری هیچ باک

در کتاب دل نویسم با مداد
ای معلم روز تو تبریک باد

تشکیل نیروی زمینی در ایران را می‌توان از لحاظ تاریخی با پیدایش مادها در ایران همزمان دانست. در این دوران نیروی زمینی متشکل از دو گروه پیاده‌نظام وسواره نظام بوده‌اند. بعدها با تشکیل حکومت هخامنشیان این نیروها تحت فرماندهی یک نفر درآمده و رسته‌های پیاده، سواره، ارابه‌سواران، مهندسان، نفت اندازان، کارگزاران و گارد جاویدان شکل گرفت.

اشکانیان اما اهمیت بیشتری برای رسته سواران قائل بودند. در دوره ساسانیان پادگان‌های همیشگی ایجاد شد و هزینه نگهداری نیروها و مزد سربازان از  سوی حکومت مرکزی پرداخت می‌گردید.

پس از حمله مسلمانان به ایران و فروپاشی حکومت ساسانیان، امیران عرب، نیروهایی از ایرانیان را در زیر فرمان خود داشتند و پس از مدتی همین نیروها علم استقلال برافراشتند و در گوشه و کنار ایران حکومت‌هایی تشکیل دادند که دارای ارتش مخصوص خود بود.

با روی کار آمدن صفویان، ارتش دارای سازمانی متشکل و هماهنگ‌تر شد و نیروی زمینی ارتش به چهار دسته: ۱-سواران ۲-پیادگان ۳-توپچیلر(توپخانه) ۴-نسقچیلر(راهدار و راهبان سپاهیان) تقسیم گشت.

با کشته شدن نادرشاه، آرامش و مرکزیت خاصی که او پدیدآورده بود، به یکباره از میان رفت و آشفتگی و بی سرو سامانی در ارتش تا نخستین دهه سیزدهم هجری و آغاز فرمانروایی آقا محمد خان قاجار ادامه یافت.

در دوره قاجاریه با همت و تلاش امیر کبیر و سپس عباس میرزا، سازمان ارتش ایران مجدداً به صورت منسجم و هماهنگی درآمد و ارتش ایران به ده تومانتقسیم شد که هر تومان متشکل از چهار تا یازده فوج و فرمانده هر فوج یک سرتیپ بود. بعد از شکست ایران از روسیه و تشکیل دیویزیون قزاق در ایران، به طور کلی نیروی زمینی ارتش را بخش‌های زیر تشکیل می‌دادند: ۱- قشون جنوب ایران ۲-دیویزیون قزاق ۳-بریگاد مرکزی ۴-نظام ایالات و ولایات ۵۵-قوای داوطلب شرقی ۶-ژاندارمری ۷-امنیه و قوای مشابه ۸-پلیس منظم ۹-پلیس ایالات و ولایات.^[۱]